Mikroistezanje

Mikroistezanje pospešuje oporavak oštećenog tkiva, regeneriše i pomaže otklanjanje ožiljnog tkiva.

 

Mišići su po prirodi elastične strukture, dok tetive i ligamenti ne poseduju svojstva elastičnosti. Nepravilnim istezanjem mišićno tkivo gubi na elastičnosti i povrede su učestalije. Kada sportista pri istezanju ima osećaj kao da mu mišić ’’gori’’ reč je o istegnuću mišića. Istegnuće mišića dovodi do mikrorupture mišića blizu spoja mišića i tetive. Na mikropovrede, telo reaguje oslobađanjem kolagena, što dovodi do nastanka ožiljnog tkiva. Ako se ne primeni relevantan program istezanja ožiljno tkivo ima tendenciju povećanja neelastičnosti.

 

Dobro osmišljen program doprinosi povećanju fleksibilnosti neelastičnog tkiva (ligamenata i tetiva), otklanjaju ožiljno tkivo i smanjenje mogućnosti za povredu koju izaziva istegnuće. Treba voditi računa jer prekomerni razvoj elastičnosti vezivnih vlakana može dovesti do nepovratne deformacije zglobova, ligamenata i tetiva.

 

Mikroistezanje se izvodi malim intenzitetom (od 30 do 40% subjektivne procene napora), sa učestalošću tri puta za svaku mišićnu grupu, jednom ili dva puta dnevno. Istezanje u trajanju od 10 do 15 s može biti korisno za mišić, za istezanje mišićne ovojnice potrebeno je 30 s, dok za istezanje tetive potrebno je 60 s. Istezanje duže od 60 s dovodi do ’’zategnutosti’’ mišića koje može prouzrokovati mikrorupture.

 

Za razliku od ’’klasičnog’’ istezanja, mikroistezanje rezultira minimalnom aktivaciom specijalizovanih prpoprioceptora u mišićima i tetivama – vlakna mišićnog vretena i Goldžijevog tetivnog organa. Mišićnim vretenom primaju se stimulusi o izduživanju mišića, a Goldžijevim tetivnim organom informacije o stepenu tenzije mišića. Na taj način se mogu zaobići specijalizovani receptori koji bi se aktivirali ’’klasičnim’’ istezanjem. Istezanjem važno je izbeći istegnuće ili bol koji bi rezultirao aktivaciom podsvesne zaštitne povratne sprege. Aktivaciom tog mehanizma dodatno se smanjuje opseg pokreta oko datog zgloba.